โอวาทหลวงพ่อธัมมชโย

มโนปณิธาน สมาธิเพื่อสันติภาพโลก

มโนปณิธาน สมาธิเพื่อสันติภาพโลก

ใจของมนุษย์เรานั้นสามารถเป็นจุดเริ่มต้นของทั้งสงครามและสันติภาพได้ถ้าใจของผู้คนเต็มไปด้วยความเร่าร้อนอันเกิดจากความโลภหรือความโกรธหรือความหลงก็ตามความรู้สึกนึกคิดที่เป็นชนวนของความขัดแย้งก็เกิดขึ้นสงครามและการต่อสู้ที่ระเบิดมาทางปากกระบอกปืนซึ่งระบาดไปทั่วโลกและทำให้เกิดความทุกข์ทรมานของชีวิตล้วนเริ่มต้นจากไฟในใจคนเปรียบเสมือนประกายไฟของหัวไม้ขีดก้านเล็กๆ ที่ลุกลามเผาไหม้บ้านเมืองให้ย่อยยับได้ในขณะเดียวกัน

เมื่อใดที่ใจของเหล่ามวลมนุษย์สงบเยือกเย็นเต็มเปี่ยมไปด้วยสติและปัญญาความสุขที่ไม่มีประมาณย่อมก่อเกิดขึ้นยังผลเป็นสันติภาพที่แวดล้อมตัวบุคคลครอบครัวชุมชนสังคมประเทศชาติและประชาคมโลกกลายเป็นสันติภาพโลกที่เกิดขึ้นจากสันติสุขภายในเพราะฉะนั้นใจจึงเป็นอุปกรณ์สำคัญที่อาจนำมาได้ทั้งสงครามโลกหรือสันติภาพโลกเฉกเช่นเดียวกัน

ชีวิตที่สัมบูรณ์

ชีวิตต้องเบิกบานด้วยตัวของเราเอง นี่เป็นเรื่องที่สำคัญและสูงส่งมากเลย ถือว่า…สมหวังในชีวิต เพราะเราไม่ต้องไปพึ่งพาสิ่งใด ๆ ภายนอก ต้องเป็นสุขได้ด้วยตัวของเราเอง แม้อยู่เพียงลำพังที่ไหนก็แล้วแต่ พอหลับตาปุ๊บ ก็หาความสุขได้…

ความสุขที่แตกต่าง

สันติสุขภายในและประโยชน์ที่ได้รับจากการทำสมาธิ จะเกิดจากการทำสมาธิอย่างเดียวเท่านั้นหรือไม่ เราสามารถทำกิจกรรมอย่างอื่นเพื่อให้ได้ผลเหมือนกันได้หรือไม่ การทำกิจกรรมอย่างอื่น แล้วจะให้ได้ประโยชน์และสันติสุขภายในเหมือนกับการทำสมาธินั้น ไม่มี ไม่ว่าเราจะใช้วิธีการใดก็ตาม ก็ไม่ได้ความสุขภายในเท่ากับการทำสมาธิ จะไปเที่ยวเตร่ ไปดูทิวทัศน์…

การแผ่เมตตา คือความรักสากล

ชาวต่างชาติท่านหนึ่งมาฝึกสมาธิที่เมืองไทย ได้ฝากคำถามถึงคุณครูไม่ใหญ่มาว่า การแผ่เมตตา คือการหลอกตัวเองหรือเปล่า เพราะความจริงแล้วเราก็ไม่ได้รักทุกคนขนาดนั้น เราไม่ได้หลอกตัวเอง แต่ที่เราแผ่ความรักความเมตตาให้ทุกคน แม้เรายังไม่ได้รักทุกคนจริง ๆ แต่เรากำลังสะสมความรู้สึกที่ดี…

รักตัวเองต้องรักษาใจให้ใสทั้งวัน

ทำอย่างไรเราจะรักษาใจให้ใสได้ตลอดทั้งวัน แม้กระทั่งเวลาที่เราโดนกระทบหรือยั่วเย้าให้เกิดอารมณ์   ถ้าเรารักตัวเอง อยากให้ตัวเรามีความสุขก็ต้องรักษาใจให้ใส ๆ เอาไว้  สิ่งสำคัญคือ ต้องฝึกสมาธิบ่อย ๆ…

ปัจจุบันสำคัญที่สุด 

ชาติที่แล้วเกิดเป็นอะไรไม่สำคัญ สำคัญที่ปัจจุบันให้สร้างบารมีเยอะ ๆ ไปดุสิตบุรีดีกว่า แล้วหมั่นปฏิบัติธรรมให้สม่ำเสมอ มีความเพียร ทำให้ถูกหลักวิชชา ก็จะเข้าถึงพระธรรมกายได้

ให้โอกาสตัวเอง

ลูกทุกคนเป็นผู้มีบุญมาแต่ปางก่อน ปัจจุบันก็สั่งสมบุญ เหลือเพียงว่า เราไม่ให้โอกาสบุญเก่ากับบุญใหม่มาเชื่อมกัน ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ 7 อย่างจริงจัง จึงทำให้เรายังทำไม่ได้ต่อเนื่องตลอดเวลา เมื่อวันเวลาที่เหลืออยู่มีจำกัด…

รู้สึกอย่างนี้ไหม

ถ้ารักวิชชาธรรมกายจริง จะกลัวเสียเวลาในการทำสิ่งไร้สาระ ไม่อยากให้เสียเวลาแม้เพียงวินาทีเดียว อยากจะฝึกใจของเราให้หยุดนิ่งในทุกอิริยาบถ แล้วจะรู้สึกว่า สิ่งที่เรายังไม่รู้มีอีกเยอะ เวลาในโลกมนุษย์สั้นนัก มีเพียงน้อยนิด เราจะทำอย่างไรจึงจะเกิดประโยชน์สูงสุด 6…

ทางรอดของมนุษย์ 

ตอนนี้ทั่วโลกต่างก็มีสุขมีทุกข์กันไป บางประเทศสุขมากทุกข์น้อย บางประเทศสุขน้อยทุกข์มาก หรือทุกข์มากสุขน้อยสลับกันไป ซึ่งเป็นเรื่องปกติธรรมดา ทางรอดของมวลมนุษยชาติ มีทางเดียวเท่านั้น คือ ต้องมองกลับเข้าไปสู่ภายใน หยุดใจให้ได้…