หลักการการทำสมาธิ
๔ ส. 4 สิ่งที่ต้องมีในการปฏิบัติธรรม
สติ สบาย สม่ำเสมอ สังเกต
ให้มีสติ คือ เอาใจมาอยู่กับตัวของเรา
มาหยุดมานิ่งภายในอย่างสบายๆ
ให้ต่อเนื่องทั้งวันทั้งคืน เหมือนเป็นผู้มีราตรีเดียว
ทำอย่างสม่ำเสมอทั้งวันทั้งคืน
แล้วก็สังเกตว่า เราทำถูกหลักวิชชาไหม
๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
ให้มีสติ คือ เอาใจมาอยู่กับตัวของเรา
มาหยุดมานิ่งภายในอย่างสบายๆ
ให้ต่อเนื่องทั้งวันทั้งคืน เหมือนเป็นผู้มีราตรีเดียว
ทำอย่างสม่ำเสมอทั้งวันทั้งคืน
แล้วก็สังเกตว่า เราทำถูกหลักวิชชาไหม
๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
ในการปฏิบัติธรรม ใช้วิธีที่ง่ายๆ โดยดูว่าในการปฏิบัติธรรมมีครบทั้ง 4 สิ่งนี้ในแต่ละวันหรือไม่
1. สติ ก็คือ การดึงใจกลับมาอยู่กับตัวบ่อยๆ กลายเป็นเป็นนิสัย จนกระทั่งใจอยู่กับตัวตลอดเวลาเลย ใจจะไม่ฟุ้งซ่าน หากฝึกสติในการนึกภาพนิมิต หรือวางใจไว้ที่ศูนย์กลางกายบ่อยๆ
2. สบาย คือ ทำอย่างสบายๆ ไม่ตึง ระบบประสาทกล้ามเนื้อต้องไม่เกร็ง ไม่เครียด ผ่อนคลาย รักษาอารมณ์ดี อารมณ์สบาย อารมณ์แจ่มใส ให้ใจเป็นกุศลตลอดวัน ตลอดคืน ตลอดเวลา
3. สมํ่าเสมอ คือทำให้ได้ทุกวัน ทุกอิริยาบถ ทั้งนั่ง นอน ยืน เดิน ให้ฝึกฝนทำไปอย่างสม่ำเสมอทุกๆ วัน
4. สังเกต เวลาเลิกนั่งสมาธิแล้ว ให้หมั่นสังเกตว่า เราทำถูกไหม ถ้าไม่ถูกก็ปรับปรุงแก้ไข ถ้าถูกก็ทำให้เจริญขึ้น คล่องขึ้น ให้ชำนาญขึ้น
2. สบาย คือ ทำอย่างสบายๆ ไม่ตึง ระบบประสาทกล้ามเนื้อต้องไม่เกร็ง ไม่เครียด ผ่อนคลาย รักษาอารมณ์ดี อารมณ์สบาย อารมณ์แจ่มใส ให้ใจเป็นกุศลตลอดวัน ตลอดคืน ตลอดเวลา
3. สมํ่าเสมอ คือทำให้ได้ทุกวัน ทุกอิริยาบถ ทั้งนั่ง นอน ยืน เดิน ให้ฝึกฝนทำไปอย่างสม่ำเสมอทุกๆ วัน
4. สังเกต เวลาเลิกนั่งสมาธิแล้ว ให้หมั่นสังเกตว่า เราทำถูกไหม ถ้าไม่ถูกก็ปรับปรุงแก้ไข ถ้าถูกก็ทำให้เจริญขึ้น คล่องขึ้น ให้ชำนาญขึ้น