เมื่อเราปฏิบัติธรรม จนใจเราละเอียดถูกส่วนนิ่งแน่นมากขึ้นเรื่อยๆ เราจะอัศจรรย์ใจเพิ่มขึ้นทุกครั้ง
เพราะใจจะเปลี่ยนสภาวะจากหยาบไปสู่สภาวะที่ละเอียดกว่า จากไม่บริสุทธิ์… ไปสู่ความบริสุทธิ์
จากบริสุทธิ์น้อย… ไปสู่บริสุทธิ์มาก เราจะเห็นเส้นทางแผนผังชีวิตของเราซึ่งมีมาแต่ดั้งเดิม คือ เห็นกายในกาย เวทนาในเวทนา จิตในจิต ธรรมในธรรม ของชีวิตภายในซึ่งรวมอยู่ในกลางกาย เราจะเห็นไปตามลำดับ โดยมีดวงธรรมเป็นจุดเริ่มต้น อยู่รวมกันในที่เดียว แต่ว่าเป็นคนละอย่าง เหมือนตา หู จมูก ปาก รวมอยู่บนใบหน้า แต่เรียกคนละอย่าง เพราะมีคุณสมบัติที่ไม่เหมือนกัน จากดวงธรรมภายใน ก็เห็นกายภายในไปตามลำดับ ไม่ช้าก็จะเห็นพระตถาคต ดังพุทธดำรัสว่า “ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นชื่อว่า เห็นเราตถาคต “
1 เมษายน พ.ศ. 2544