มนุษย์ส่วนใหญ่มักจะแสวงหาสิ่งที่ไร้สาระ ซึ่งไม่สามารถนำติดตัวไปเป็นประโยชน์ในภพเบื้องหน้า แต่สิ่งที่เป็นสาระของชีวิต ที่นำติดตัวไปได้กลับไม่ให้ความสำคัญ ทั้งนี้เนื่องจากความรู้ยังไม่สมบูรณ์ แม้บางคนรู้แต่ก็ไม่ได้ลงมือทำอย่างจริงจัง เพราะฉะนั้น ผู้มีปัญญาจะต้องให้ความสำคัญ กับการปฏิบัติธรรมให้มากๆ เพราะสิ่งนี้คือสาระที่แท้จริงของชีวิต
ที่จะทำให้ได้เข้าถึงสิ่งที่มีอยู่จริงภายใน
การปฏิบัติธรรม คือ กรณียกิจที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์ เป็นสิ่งที่จะทำให้ได้บรรลุเป้าหมายของชีวิต
เป็นงานที่ทำให้เราได้รู้จักตัวเองและแผนผังชีวิตของเรา ดังนั้น การปฏิบัติธรรมเราควรทำทุกวัน อย่าให้ขาด และทำควบคู่กันไปกับการทำมาหากินหรือในภารกิจต่างๆ ให้ภารกิจกับจิตใจไปด้วยกัน เศรษฐกิจต้องคู่ไปกับจิตใจ
เราแสวงหาทรัพย์มาเพื่อเอาไว้หล่อเลี้ยงสังขาร และนำมาสร้างบารมี เราจะต้องรู้จักหลักของชีวิตและทำความเข้าใจว่า อะไรคือภารกิจหลัก อะไรคือภารกิจรอง ภารกิจหลักคือการปฏิบัติธรรม นอกนั้นคือภารกิจรอง เพราะฉะนั้น เราจะต้องให้ความสำคัญกับภารกิจหลักให้มากๆ เพราะสิ่งนี้คือกรณียกิจที่เป็นเป้าหมายชีวิตของเรา
6 พฤษภาคม พ.ศ. 2544